Προφίλ 1 (ανήλικοι) - Ένα μουσείο αποκτά τα αντικείμενά του από δωρεές, αγορές αλλά και επιστροφές! Κάποια αντικείμενα μπορεί με τα χρόνια να χάθηκαν, ή να τα πήραν κάποιοι για να τα προστατέψουν από τους πολέμους. Έτσι συνέβη και με αυτό το κεντητό κάλυμμα που επέστρεψε στην Ελλάδα το 1964. - A museum gets its objects from donations, purchases and returns! Some objects may have been lost over the years, or taken away to protect them from the wars. This was the case with this embroidered cover that was returned to Greece in 1964.
Προφίλ 2 (ενήλικες γενικό κοινό) - Το 1964 η διευθύντρια Πόπη Ζώρα πετυχαίνει τον επαναπατρισμό 30 κεντήματα του 17ου και 18ου αιώνα, εμπλουτίζοντας έτσι τη συλλογή του Μουσείου. Εδώ εκτίθεται ένα από αυτά με πυκνό κεντητό διάκοσμο. - In 1964 the director Poppy Zora succeeded in re-patriating 30 embroideries of the 17th and 18th centuries, thus enriching the Museum's collection. One of them is exhibited here, with a dense embroidered decoration.
Προφίλ 2 (ενήλικες ειδικό κοινό) - Το 1964, υπό τη διεύθυνσή της, η Πόπη Ζώρα πετυχαίνει τον επαναπατρισμό 30 κεντημάτων του 17ου και 18ου αιώνα που είχαν αγοραστεί από τον διεθνούς φήμης συλλέκτη, Joseph Soustiel, εμπλουτίζοντας τις συλλογές με ορισμένα μοναδικά δείγματα νεοελληνικής κεντητικής. Ένα από αυτά, το κέντημα στολισμού επίπλου από τα Ιωάννινα, (Ήπειρος Α.Μ.3130). Πρόκειται για λινό κάλυμμα μιντεριού (είδος χαμηλού ανατολίτικου καναπέ) με πυκνό, μεταξωτό και πολύχρωμο κεντητό διάκοσμο, υποταγμένο στο λεγόμενο «φόβο του κενού», μια τάση που χαρακτηρίζει την παραδοσιακή ελληνική κεντητική (η τάση να μην αφήνεται κενός χώρος στο κέντημα). Η Maison Soustiel υπήρξε μια από τις παλαιότερες γκαλερί του Παρισιού που εξειδικεύεται στη συλλογή αντικειμένων ισλαμικής τέχνης και της τέχνης της Ανατολής. - In 1964, under her direction, Poppy Zora succeeded in repatriating 30 embroideries of the 17th and 18th centuries that had been purchased from the internationally renowned collector Joseph Soustiel, enriching the collections with some unique examples of modern Greek embroidery. One of them, the embroidery of furniture decoration from Ioannina, (Epirus A.M.3130). It is a linen cover for a minider (a kind of low oriental sofa) with a dense, silk and colourful embroidered decoration, subject to the so-called "fear of emptiness", a trend that characterizes traditional Greek embroidery (the tendency not to leave empty space in the embroidery). Mai-son Soustiel was one of the oldest galleries in Paris specializing in the collection of Islamic and Oriental art objects.
