Τον 19ο αιώνα, σταδιακά, ο παραδοσιακός τρόπος ντυσίματος εγκαταλείπεται και η ευρωπαϊκή μόδα επικρατεί. Η ίδρυση του εθνικού κράτους και η υποβάθμιση της σημασίας της κοινότητας, οι αυξανόμενες επαφές με την Ευρώπη, η διάδοση του αστικού τρόπου ζωής, η ανάπτυξη της βιομηχανίας, η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα των υλικών, οι ευρύτερες οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές επηρεάζουν και το ντύσιμο. Έτσι, για αρκετά χρόνια, το παλιό και το καινούργιο, η παράδοση και η μόδα συνυπάρχουν συνθέτοντας εικόνες αντιθέσεων. Γράφει ο Lenormant στα 1864: «Δεν υπάρχει καλύτερη εικόνα της Ελλάδας από την όψη των δρόμων της Αθήνας. Δίπλα σ’ ένα τούρκικο μαγαζί, όπου ο έμπορος κάθεται παίζοντας κομπολόι, βλέπουμε ένα κατάστημα παριζιάνικης μόδας. Παλικάρια με λευκές φουστανέλες καπνίζουν ναργιλέ, ναύτες με κόκκινα γιλέκα και βράκες τριγυρνούν, άλλοι ντυμένοι ευρωπαϊκά διαβάζουν εφημερίδες. Ένας φοράει την παραδοσιακή φορεσιά με ψάθινο καπέλο κι άλλος τη φουστανέλα με γαλλικό παλτό. Η Ελλάδα είναι σαν ένα καζάνι, όπου τα στοιχεία μιας νέας κοινωνίας ζυμώνονται…».
In the 19th century, the traditional way of dressing was gradually abandoned and European fashion prevailed. The establishment of the national state and the downgrading of the importance of the community, increasing contacts with Europe, the spread of the urban lifestyle, the development of industry, the greater availability of materials, and wider economic and social changes also affected dress. Thus, for several years, the old and the new, tradition and fashion coexist, creating images of contrasts. Lenormant wrote in 1864: "Next to a Turkish shop, where the merchant sits playing the rosary, we see a Parisian fashion store. Young men in white 'fustanelles' (traditional skirts) smoke hookahs, sailors in red waistcoats and breeches walk about, others dressed in European clothes read newspapers. One wears the traditional costume with a straw hat and another the fustian with a French coat. Greece is like a cauldron, where the elements of a new society are fermenting...".
Προφίλ 1 (ανήλικοι) - Τον 19ο αιώνα, σταδιακά, ο παραδοσιακός τρόπος ντυσίματος εγκαταλείπεται και η ευρωπαϊκή μόδα επικρατεί. Η ίδρυση του εθνικού κράτους και η υποβάθμιση της σημασίας της κοινότητας, οι αυξανόμενες επαφές με την Ευρώπη, η διάδοση του αστικού τρόπου ζωής, η ανάπτυξη της βιομηχανίας, η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα των υλικών, οι ευρύτερες οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές επηρεάζουν και το ντύσιμο. Έτσι, για αρκετά χρόνια, το παλιό και το καινούργιο, η παράδοση και η μόδα συνυπάρχουν συνθέτοντας εικόνες αντιθέσεων. Γράφει ο Lenormant στα 1864: «Δεν υπάρχει καλύτερη εικόνα της Ελλάδας από την όψη των δρόμων της Αθήνας. Δίπλα σ’ ένα τούρκικο μαγαζί, όπου ο έμπορος κάθεται παίζοντας κομπολόι, βλέπουμε ένα κατάστημα παριζιάνικης μόδας. Παλικάρια με λευκές φουστανέλες καπνίζουν ναργιλέ, ναύτες με κόκκινα γιλέκα και βράκες τριγυρνούν, άλλοι ντυμένοι ευρωπαϊκά διαβάζουν εφημερίδες. Ένας φοράει την παραδοσιακή φορεσιά με ψάθινο καπέλο κι άλλος τη φουστανέλα με γαλλικό παλτό. Η Ελλάδα είναι σαν ένα καζάνι, όπου τα στοιχεία μιας νέας κοινωνίας ζυμώνονται…». - In the 19th century, the traditional way of dressing was gradually abandoned and European fashion prevailed. The establishment of the national state and the downgrading of the importance of the community, increasing contacts with Europe, the spread of the urban lifestyle, the development of industry, the greater availability of materials, and wider economic and social changes also affected dress. Thus, for several years, the old and the new, tradition and fashion coexist, creating images of contrasts. Lenormant wrote in 1864: "Next to a Turkish shop, where the merchant sits playing the rosary, we see a Parisian fashion store. Young men in white 'fustanelles' (traditional skirts) smoke hookahs, sailors in red waistcoats and breeches walk about, others dressed in European clothes read newspapers. One wears the traditional costume with a straw hat and another the fustian with a French coat. Greece is like a cauldron, where the elements of a new society are fermenting...".
Προφίλ 2 (ενήλικες γενικό κοινό) - Τον 19ο αιώνα, σταδιακά, ο παραδοσιακός τρόπος ντυσίματος εγκαταλείπεται και η ευρωπαϊκή μόδα επικρατεί. Η ίδρυση του εθνικού κράτους και η υποβάθμιση της σημασίας της κοινότητας, οι αυξανόμενες επαφές με την Ευρώπη, η διάδοση του αστικού τρόπου ζωής, η ανάπτυξη της βιομηχανίας, η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα των υλικών, οι ευρύτερες οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές επηρεάζουν και το ντύσιμο. Έτσι, για αρκετά χρόνια, το παλιό και το καινούργιο, η παράδοση και η μόδα συνυπάρχουν συνθέτοντας εικόνες αντιθέσεων. Γράφει ο Lenormant στα 1864: «Δεν υπάρχει καλύτερη εικόνα της Ελλάδας από την όψη των δρόμων της Αθήνας. Δίπλα σ’ ένα τούρκικο μαγαζί, όπου ο έμπορος κάθεται παίζοντας κομπολόι, βλέπουμε ένα κατάστημα παριζιάνικης μόδας. Παλικάρια με λευκές φουστανέλες καπνίζουν ναργιλέ, ναύτες με κόκκινα γιλέκα και βράκες τριγυρνούν, άλλοι ντυμένοι ευρωπαϊκά διαβάζουν εφημερίδες. Ένας φοράει την παραδοσιακή φορεσιά με ψάθινο καπέλο κι άλλος τη φουστανέλα με γαλλικό παλτό. Η Ελλάδα είναι σαν ένα καζάνι, όπου τα στοιχεία μιας νέας κοινωνίας ζυμώνονται…». - In the 19th century, the traditional way of dressing was gradually abandoned and European fashion prevailed. The establishment of the national state and the downgrading of the importance of the community, increasing contacts with Europe, the spread of the urban lifestyle, the development of industry, the greater availability of materials, and wider economic and social changes also affected dress. Thus, for several years, the old and the new, tradition and fashion coexist, creating images of contrasts. Lenormant wrote in 1864: "Next to a Turkish shop, where the merchant sits playing the rosary, we see a Parisian fashion store. Young men in white 'fustanelles' (traditional skirts) smoke hookahs, sailors in red waistcoats and breeches walk about, others dressed in European clothes read newspapers. One wears the traditional costume with a straw hat and another the fustian with a French coat. Greece is like a cauldron, where the elements of a new society are fermenting...".
Προφίλ 2 (ενήλικες ειδικό κοινό) - Τον 19ο αιώνα, σταδιακά, ο παραδοσιακός τρόπος ντυσίματος εγκαταλείπεται και η ευρωπαϊκή μόδα επικρατεί. Η ίδρυση του εθνικού κράτους και η υποβάθμιση της σημασίας της κοινότητας, οι αυξανόμενες επαφές με την Ευρώπη, η διάδοση του αστικού τρόπου ζωής, η ανάπτυξη της βιομηχανίας, η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα των υλικών, οι ευρύτερες οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές επηρεάζουν και το ντύσιμο. Έτσι, για αρκετά χρόνια, το παλιό και το καινούργιο, η παράδοση και η μόδα συνυπάρχουν συνθέτοντας εικόνες αντιθέσεων. Γράφει ο Lenormant στα 1864: «Δεν υπάρχει καλύτερη εικόνα της Ελλάδας από την όψη των δρόμων της Αθήνας. Δίπλα σ’ ένα τούρκικο μαγαζί, όπου ο έμπορος κάθεται παίζοντας κομπολόι, βλέπουμε ένα κατάστημα παριζιάνικης μόδας. Παλικάρια με λευκές φουστανέλες καπνίζουν ναργιλέ, ναύτες με κόκκινα γιλέκα και βράκες τριγυρνούν, άλλοι ντυμένοι ευρωπαϊκά διαβάζουν εφημερίδες. Ένας φοράει την παραδοσιακή φορεσιά με ψάθινο καπέλο κι άλλος τη φουστανέλα με γαλλικό παλτό. Η Ελλάδα είναι σαν ένα καζάνι, όπου τα στοιχεία μιας νέας κοινωνίας ζυμώνονται…». - In the 19th century, the traditional way of dressing was gradually abandoned and European fashion prevailed. The establishment of the national state and the downgrading of the importance of the community, increasing contacts with Europe, the spread of the urban lifestyle, the development of industry, the greater availability of materials, and wider economic and social changes also affected dress. Thus, for several years, the old and the new, tradition and fashion coexist, creating images of contrasts. Lenormant wrote in 1864: "Next to a Turkish shop, where the merchant sits playing the rosary, we see a Parisian fashion store. Young men in white 'fustanelles' (traditional skirts) smoke hookahs, sailors in red waistcoats and breeches walk about, others dressed in European clothes read newspapers. One wears the traditional costume with a straw hat and another the fustian with a French coat. Greece is like a cauldron, where the elements of a new society are fermenting...".
