-
- Τρίπτυχο με τη Ρίζα Ιεσσαί, 1767. Το τρίπτυχο περιλαμβάνει συνολικά έξι παραστάσεις. Βασικό θέμα στο κεντρικό φύλλο είναι η ρίζα του Ιεσσαί. Πρόκειται για μια πολυπρόσωπη σύνθεση, η οποία ανήκει στο χριστολογικό κύκλο: ο δίκαιος Ιεσσαί κοιμάται και κλαδιά που φύονται από την πλάτη του περιπλέκονται προς τα πάνω, σχηματίζοντας ριπίδια στα οποία στέκονται οι απόγονοι, βασιλείς και δίκαιοι. Στο κέντρο απεικονίζεται η Παναγία κρατώντας το μικρό Χριστό. Στην κορυφή έχουμε την Αγία Τριάδα και στο πάνω μέρος εικονίζεται ο Μυστικός Δείπνος. Στο αριστερό φύλλο, στο άνω διάχωρο ο Άγιος Γεώργιος ως έφιππος Δρακοντοκτόνος άγιος, παράσταση ευρύτατα διαδεδομενη στη μεταβυζαντινή περίοδο. Στο κάτω τμήμα ο Άγιος Νικόλαος με τον Παντοκράτορα πάνω αριστερά και την Παναγία δεξιά. Στο δεξιό φύλλο, στο άνω τμήμα ο Άγιος Δημήτριος έφιππος, ενώ στο κάτω ο Άγιος Χαράλαμπος. Στην εικόνα τηρούνται τα εικονογραφικά πρότυπα της ορθόδοξης παράδοσης, χωρίς να λείπουν ωστόσο δυτικότροπα στοιχεία στην προσπάθεια μιας ‘ρεαλιστικής’ απόδοσης του όγκου των μορφών και των άλλων μοτίβων. Στα πρόσωπα υπάρχουν αρκετές μεταβάσεις τόνων (γλυκασμοί), καθώς και πλούσια πτυχολογία των ενδυμασιών.
